การหยุดการปฏิรูปและเปิดประเทศ

สมาชิกคณะกรรมาธิการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีนมีความเห็นขัดแย้งกันอย่างรุนแรงว่าควรจะดำเนินโครงการปฏิรูปเศรษฐกิจจีนต่อไปหรือไม่ หลังจากที่เติ้ง เสี่ยวผิง ได้สั่งการให้ทหารเข้าปราบปรามการผู้ชุมนุมในการประท้วงที่จัตุรัสเทียนอันเหมินในปี พ.ศ. 2532[8][26] หลังจากที่ จ้าว จื่อหยาง อดีตเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีนและนักปฏิรูปชั้นนำถูกบังคับให้ลาออกจากตำแหน่ง เนื่องจากมีการสนับสนุนนักศึกษาและต่อต้านการปราบปรามของทหารในการประท้วงที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน เจียง เจ๋อหมิน จึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเลขาธิการคนใหม่ โดยได้รับการสนับสนุนจากผู้นำอนุรักษ์นิยมฝ่ายซ้ายที่ทรงอำนาจหลายคน เช่น เฉิน ยฺหวิน และหลี่ เซียนเนี่ยน[27][28]

ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2532 คณะกรรมาธิการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีนมีมติ ("การตัดสินใจเกี่ยวกับการแก้ไขธรรมาภิบาลเพิ่มเติมและการปฏิรูปเชิงลึก") โดยระบุว่าการปฏิรูปเร็วเกินไป และตัดสินใจยกเครื่องการเปลี่ยนแปลง[29] ผลที่ตามมาคือ โครงการปฏิรูปเศรษฐกิจจีนต้องหยุดชะงักลง โดยเฉพาะหลังการปฏิวัติ พ.ศ. 2532 ในยุโรป และการล่มสลายของสหภาพโซเวียตในปี พ.ศ. 2534

สื่อ

ผลของการปฏิรูปตลาดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเยือนภาคใต้ของเติ้ง ได้รับการถ่ายทอดทางโทรทัศน์อย่างกว้างขวาง[30](p84)

ในฤดูใบไม้ผลิปี พ.ศ. 2534 หนังสือพิมพ์เจี๋ยฟางเดลี (Jiefang Daily) ในเซี่ยงไฮ้ได้ตีพิมพ์บทความหลายบทความที่เขียนโดยหฺวาง ฝู่ผิง ซึ่งส่งเสริมการปฏิรูป ซึ่งได้รับการสนับสนุนอย่างรวดเร็วจากเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นและประชาชน[26][31] ในทางกลับกัน สื่อหลายแห่งในกรุงปักกิ่งซึ่งควบคุมโดยเจียง เจ๋อหมิน และหลี่ เผิง (นายกรัฐมนตรีในขณะนั้น) ตอบโต้ด้วยการวิพากษ์วิจารณ์บทความของหฺวางโดยตรง และตั้งคำถามว่าจีนกำลังเดินตามเส้นทางทุนนิยมหรือสังคมนิยม[26][31]